1997 – At the beginning
Op initiatief van Nico Adrichem (staand, 8ste van links op de foto hieronder) spraken in de zomer van 1997 zes mannen elkaar over hoe leuk het is om te zingen en over het oprichten van een koor. Ze spraken met elkaar af op te zoek gaan naar achttien mannen om samen wekelijks te kunnen zingen.
In september 1997 hadden ze hun eerste repetitie onder leiding van dirigent/arrangeur Caspar Himmelreich, op de foto op de onderste rij de 1e van links.
Gaandeweg hebben de mannen een breed repertoire ingestudeerd: van licht klassiek tot pop. Ze dachten dat hun stem het belangrijkste instrument was. Cas maakte hen duidelijk dat het luisteren naar elkaar minstens zo belangrijk is. Op die manier is het Mannûhkoor als koor gaan klinken, met een eigen mannûhsound.
.
Onze eerste repetitieruimte bij de Grapèlli dancestudio
Groei
Vanuit hun enthousiasme groeide het koor tot zo’n dertig mannen. Op zoek naar een passende naam kozen ze voor Ût Mannûhkoor met als roepnaam Dûh Mannûh. Gaandeweg verviel Ût en Dûh en hebben we het over de mannûh en het Mannûhkoor. Zoals het een levendig koor betaamt, heeft het koor in de loop der jaren een aantal wisselingen gekend, zowel in de bezetting van het aantal mannen en als in het dirigentschap.
Vermeldenswaard is dat een aantal mannen van het eerste uur nog steeds enthousiast hun mannetje staan. Zij het, dat we nu kunnen spreken van een 55-pluskoor. Het Mannûhkoor bestaat uit ca. 20 mannen.
Vele gave optredens
Met inmiddels een 25-jarig bestaan hebben we al heel wat met elkaar gedeeld. Hoogtepunten waren – en zijn – onze optredens. Legendarisch zijn onze kerstoptredens in Grand Café Henry’s. Kerst 1997 was het eerste optreden. De verlichting was beroerd, de zang vergde nog wat oefening, maar het plezier spatte er van af. Na twee kerstoptredens werd zelfs naar het restaurant gebeld met het verzoek ‘Treedt het Mannûhkoor weer op? Dan reserveren we weer!’
Op Koninginnedag stonden we eens tussen kraampjes en grondaanbod om vervolgens zelf met de nodige spulletjes huiswaarts te keren, maar niet voordat het oranjebier ons deel was.
Optreden in de Cultuurkoepel Heiloo
Eens op 8 oktober – ‘Van Alckmaer de Victorie’ – waren we officieel onderdeel van deze viering en zongen we het Alkmaars Stedelied. Een andere keer traden we op in restaurant Koekenbier en dan weer eens tijdens de jaarlijkse lichtjesavond in Bergen in Galerie Pi. Verschillende malen traden we op in de nieuwe Cultuurkoepel Heiloo. Ons optreden op Valentijnsdag in ‘Artiance – Centrum voor kunsten’ samen met het vrouwenkoor Indigo was een werkelijk bijzondere ervaring. Het publiek reageerde enthousiast en blij, rozen waren ons deel.
Kerkjes, kroeg, korenlint …
Ja, kerkjes waren ook ons domein. Eens tijdens ons tienjarig bestaan was het thema ‘Van kerk naar kroeg’. Eerst een passend repertoire voor in het witte kerkje in Groet en dan naar de bekende tapperij en eetcafé Mereboer; dat was heel andere koek.
Ook aan de zgn. Korenlinten namen we deel. Eerst een optreden in de vrijmetselaarsloge De Noordstar en vervolgens in de Kapelkerk, maar zelfs een keer in Medemblik. Over dit havenplaatsje gesproken: één van de koorleden had een hééle grote boot. Met zo’n allen inschepen in Enkhuizen om vervolgens via het IJsselmeer aan te leggen in Hoorn. Eenmaal aangemeerd zongen we vanaf de boot uit volle borst enkele shanty liederen – Whisky Johnny en meer.
Optreden in Paradiso, Amsterdam
Heilige grond
Het is een hele lijst. Maar één van dé optredens was toch wel Paradiso. Daar waren we zelfs drie keer. Nerveus zoals tijdens een schoolreisje togen we naar Amsterdam – gezamenlijk met de trein – om daar op gewijde grond in die prachtige Jugendstilzaal te worden aangekondigd en dan een kwartier lang ons beste beentje voor te zetten. Ons optreden met Lisa Noya staat in de geschiedenisboeken.
Als afsluiter van de geschiedenis noemen we graag ons mannûhlied van weleer. Elk optreden eindigden we met ‘We zijn de Mannûh, dat kun je zien’. Vele van ons denken daar met een glinstering in de ogen aan terug, ook onze achterban, juist zij, die het in marstempo gezongen mannûhlied klappend begeleidden.
